컨텐츠 바로가기


product


현재 위치

  1. 문 학
  2. 원작 문학

이전 제품 보기

다음 제품 보기

크게보기

[P0000BEM] La ora pozidono 적립금

() 해외배송 가능

La ora pozidono 기본 정보
판매가
소비자가 0원
적립금
  • 1,000 (1000.00%)
  • 무통장 결제시 적립금 ( %) 무
  • 카드 결제시 적립금 ( %) 카
  • 실시간 계좌 이체시 적립금 ( %) 실
  • 적립금 결제시 적립금 ( %) 적
  • 휴대폰 결제시 적립금 ( %) 휴
무이자할부
제조사 Julian Modest
원산지 68 pagxoj
상품코드 P0000BEM
수량

updown

국내/해외배송
SNS 상품홍보
QR코드  

이미지저장 | 코드URL복사

QR코드 보내기 페이스북으로 보내기 트위터로 보내기 미투데이로 보내기 요즘로 보내기

장바구니 담기 관심상품 등록 추천 메일 보내기

쇼핑 계속하기 바로 구매하기

event

상품상세정보

Julian Modesto의 원작 소설

La ora Pozidono

de Julian MODEST

Budapeŝto: Hungara Esperanto-Asocio, 1984, 64p.

recenzas Don HARLOW


   En la 30aj jaroj evoluis en Budapeŝto la t.n. "Budapeŝta Skolo" de Esperanta poezio ĉirkaŭ la revuo Literatura Mondo. En la 80aj jaroj formiĝas nova "Budapeŝta Skolo", ĉifoje proza, ĉirkaŭ la eldona kampanjo de la Hungara Esperanto-Asocio. Unu membro de tiu skolo, transplantita juna bulgaro, ĉi tie reprezentiĝas en la HEA eldonagado per romaneto, kiu plej bone priskribeblas per la adjektiva formo de lia plumnomo -- modesta.

   Temas pri okazaĵo en la postabiturientiĝa somerferio de juna bulgaro -- renkontiĝo kun esperantista triopo en apudmara ripozadejo. La grupon konsistigas bulgara kuracisto, lia edzino, kaj ilia eksterlanda gasto, juna franca samideanino, kun kiu la rakontanto enamiĝas. Sed aferoj ne estas tiel simplaj, kiel la sensperta knabo komence supozas, kaj la somerferio abrupte kaj tragedie finiĝas okaze de la Festo de Pozidono.

   La intrigo de la romaneto estas sufiĉe simple -- knabo enamiĝas, knabo elamiĝas. Temas pri nura evento en la vivo de la junulo; se ĝi helpis maturigi lin, tio ne evidentiĝas el la romaneto. Efektive mi trovis neniel simpatia tiun junan rakontanton, nek la francan knabinon, kiu ŝajnis al mi aparte sensuka. Aliflanke, mi mem povus enamiĝi kun la bela sed suferanta edzino Klara, kies edzo traktas ŝin je pluraj senpripensaj kaj sensencaj kruelaĵetoj. Ankaŭ la edzon, aristokratecan kaj orgojlan, Modest bone karakterizas. Interese estas, ke la edzo estas en la grupo la plej fervora esperantisto (la juna bulgaro kaj la franca knabino lernis la lingvon en lernejo; al la edzino la edzo trudis la lingvon per aparte interesa ruzo). Se lin skizus kontraŭesperantisto, oni prefere nomus lin karikaturo; sed sub la plumo de Modest, kiu foje montras vere bonan priskribivon, li fariĝas persono, kiun la esperantista leganto povas samtempe ŝati kaj malŝati (vidu paĝojn 40-42).

   La lingvaĵo de la libro estas facila, stile klara. Mankas glosaro; sed, kun nur unu-du esceptoj, mankas ankaŭ radikoj netroveblaj en PIV. Kelkaj legantoj povus plendi, ke en siaj priskriboj Modest tro ofte uzas "neologismojn"; sed ĝenerale temas efektive pri neoficialaj vortoj inventitaj jam far Zamenhof kaj/aŭ Kalocsay antaŭ pli ol duona jarcento.

   Ekzistas kelkaj gramatikaj problemoj ne atribueblaj al la preskoboldo. Mi mencios tri: manko de akuzativo post kiel ("mirakla forto kiel plumo levis min", "mian ĝentilan, sed subitan geston, Adele akceptis kiel trafa ŝerco"); ĉiama uzado de adjektivo post "aspektas" 9vidu paĝon 74 de PIV); uzado de "kredi en" anstataŭ "kredi al" aŭ "kredi pri". Laŭ mi unu eraro stila, ne gramatika, estas troa uzo de "ĉi" en "tiu ĉi", "tie ĉi", kiun mi trovis aparte ĝena en la komencaj ĉapitroj.

   Jen leĝera legaĵo por mallonga vespero. Se oni ne atendas multon de ĝi, oni facile povos ĝui ĝin.

=================================

Leontodoj en Nirvano

Julian Modest: La Ora Pozidono. 68 p. Hungara Esperanto-Asocio, Budapest 1984.

En la rakonto La Ora Pozidono Julian Modest prezentis eternan demandon en formo simpla, leĝere naiva kaj romantika. La ĉefa temo estas travivaĵoj de Emil, adoleskulo sensperta, timema kaj soleca, kiu renkontiĝas kun la unua enamiĝo kaj kun kelkaj eroj el la plenkreskula emocia vivo. Post abituro li pasigas du semajnojn ĉe la Nigra Maro, kie li renkontas kaj ekkonas triopon, konsistantan el tridekjara geedza paro kaj ilia dekokjara gastino el Francio. Li enamiĝas al la knabino Adèle sed estas fascinata ankaŭ de la pliaĝa virino Klara. Pli gravas tamen, ke li spertas ankaŭ la akran korodon de ĵaluzo, pro amindumo aŭ eble amafero inter Adèle kaj la viro Leo.

Ĉiuj rilatoj kaj reagoj en ĉi amkvaropo estas bone kaj trafe prezentitaj, precipe la sinteno de la junulo, kiu senĉese meditas kaj konsideras pri siaj propraj pensoj, sentoj kaj agoj. Jen tamen pli-malpli liaj solaj agoj, ĉar krom tio li estas tre pasiva ĉeestanto en la kvaropo.

La rakonto havas ankaŭ duan fadenon, kiu donis al ĝi la titolon. Iutage Emil renkontas lokan junulon, kiu en liberaj horoj sekrete plonĝadas serĉante oran statuon de Pozidono el antikva tempo. La aŭtoro faris provon metafore ligi tiun plonĝadon kun la priama meditado de la protagonisto.

Kvankam Julian Modest bone scenigas la evoluon de interrilatoj en la kvaropo, tamen li parte detruas la efikon, ĉiam enŝovante vicon da klarigaj interpretoj, kvazaŭ la leganto estus idioto, kiu nenion sentus aŭ komprenus sen helpo. Tio estas tipa eraro de nesperta verkanto, sed en ĉi rakonto tiu manio ĝenas nekutime multe.

Leo ekridetis kaj etendis la manon por karesi la hararon de Klara, sed ŝi iomete deflankiĝis de li.

Eble ne la cigano, sed io alia estis la vera kaŭzo pri ilia subita disputo. (p. 26)

- Adèle kaj Leo iris rajdi, sed tiun sporton mi ne ŝatas - ŝi kvazaŭ emfazis la vorton "rajdi", ironie ekridetis, kaj mi ne komprenis, ĉu ŝi serioze diris tion, aŭ pri io alia ŝi aludis. (p. 60)

La fino de la verko estas iom abrupta kaj ne tute motivita de la ĝistiamaj eventoj. La komenco, male, ŝajnas superflua. Tie ni renkontas Emilon okaze de vizito surloke, dek jarojn pli malfrue. Sed manke de postaj revenoj al tiu komenca tempoplano, ĝi ne funkcias kiel rakonta kadro. En ĝi estas ankaŭ aludo al policenketo, ne menciita aliloke. Do, io troas komence, io mankas fine.

La stilo de Modest en ĉi verko estas plaĉa kaj bone akordiĝas kun la karaktero de la protagonisto Emil, kiu ĉion rakontas en mi-formo. La aŭtoro emas ornami la lingvaĵon per bildoj kaj metaforoj, ofte konvenaj, sed iufoje banalaj aŭ strangaj.

Eble en la hotela lito ili rapide forgesos sian bagatelan disputon. Iliaj varmaj korpoj kiel du panteroj fleksiĝos longe unu je la alia. La dormo venos nesenteble, kaj simile al leontodoj, ili kune sinkos en la benitan regnon de Nirvano. (p. 27-28)

Kvankam la lingvaĵo plejparte estas bona kaj flua, oni jen kaj jen renkontas mise uzatajn vortojn. Interalie tio validas pri la preciza senco de kelkaj verboj, ekz. "la strando ĉiam svarmis de homoj" (p. 7, = sur la strando ĉiam svarmis homoj), "timi" (= timigi) kaj "timiĝi" (= timi, p. 18) kaj "ŝalo sternis ŝian nudan dorson" (p. 34, = kovris, sterniĝis sur). Plue aperas "ankoraŭ matene" (p. 21, = jam matene) kaj "kredi en legendoj" (p. 62, plurfoje).

Sume kaj resume la verketo prezentas plaĉan kaj trafan legadon pri amara amosento de adoleskulo, sed necesas armi sin per pacienco por trasuferi troajn kaj truismajn klarigojn de evidentaĵoj, kaj por ne ridi pri leontodoj en Nirvano.

Sten Johansson

 

배송 정보

  • 배송 방법 : 빠른등기
  • 배송 지역 : 전국지역
  • 배송 비용 : 3,000원
  • 배송 기간 : 2일 ~ 3일
  • 배송 안내 : - 산간벽지나 도서지방은 별도의 추가금액을 지불하셔야 하는 경우가 있습니다.
    고객님께서 주문하신 상품은 입금 확인후 배송해 드립니다. 다만, 상품종류에 따라서 상품의 배송이 다소 지연될 수 있습니다.

상품 사용 후기

상품의 사용후기를 적어주세요.

게시물이 없습니다

모두 보기 사용 후기 쓰기

상품 Q&A

상품에 대해 궁금한 점을 해결해 드립니다.

게시물이 없습니다

모두 보기 상품 Q & A 쓰기